veel gedaan! ( lang verhaal;-))

11-7 lekker ontbeten in de okay guesthouse en daarna meteen naar het volgende hostel ten noorden van The Royal palace: the last home.

We zijn vanaf hier wandelingen gaan maken naar de tempels hier in Phom Penh, overal werden we aangesproken met : tuctuc for you yes yes killing fields! Alles was op loopafstand dus negeerden we die mensen en liepen stug door. Bij de tempel xxxx was zelfs een ceremonie aan de gang. We gingen tussendoor ook nog naar the national museum, deze was helaas gesloten omdat het een feestdag is.

Voor het avondeten hebben we even de lonely planet erbij gepakt en zijn we lopend naar de FCC gegaan. Hier hebben we heerlijk op het dakterras gegeten en genoten van happy hour, buy one get one free!

Waarnaar er plotseling een knal was en daarna allemaal vuurwerk, we hebben zeker een kwartier hiervan genoten.

Op de terugweg hebben we een detour gemaakt via the royal palace, omdat het hun kingsday was was het hele paleis en plein belicht met mooi lichtjes en was het super druk.

Zaterdag zijn we naar the national museum geweest in Phnom Penh en zijn daarna met moeite bij het Samonea guest house aangekomen. We weten een ding zeker, Cambodjanen zijn de vriendelijkste mensen die er zijn. Ze zeggen nooit nee, je ziet ze altijd lachen en zijn zelfs na een aanrijding niet boos te krijgen. ( we hebben geen aanrijding gehad maar gezien, geen zorgen!) het nadeel hiervan is is dat ze ook ja zeggen tegen dingen wat ze totaal niet snappen of kennen. En zo worden tuctuc ritjes van 10 minuten al snel een half uur.

uiteindelijk is alles goed gekomen met de nodige instructies, herhaling en gebaren en kwamen we veilig aan in het guesthouse. Hier hebben we in de avond gezellig met alle vrijwilligers gezeten en verhalen uitgewisseld. De volgende ochtend samen ontbeten en een kennismaking gehad met onze regiocoördinator Puck

Om 1 uur gingen alle 10 de vrijwilligers in het busje opweg naar Kampot, het ritje duurde 2,5 uur maar ging zo snek voorbij! Dit kwam door de gezelligheid in het busje en als het even stil was kon je heerlijk om je heen kijken en genieten van het mooie Cambodja.

Het wordt allemaal nog mooier. Ons guesthouse NyNy is heel schoon, heeft een warme douche en wc papier wat zijn we (vooral met het laatste) blij! Kampot is duizend keer leuker dan Phnom Penh, het is hier rustiger, mooier en de mensen zijn nog leuker! Morgen is het de eerste 'werkdag' en worden Dani-jelle, thomas en Jitske om 9 uur opgehaald en gaat het werken beginnen. We werken van 9-12 en dan van 3/4 -8 best een volle dag!

De eerste werkdag

Onze wekker ging om half 8 en om 8 uur zaten we buiten te ontbijten met de andere vrijwilligers, we hadden niet veel besteld maar de boodschappen moestrn nog worden gedaan, tot twee keer toe... Dit leidde ertoe dat we pas na 3 kwartier we ons eten hadden. Chantoek is onze hoofdbegeleider van de buddhist library en bracht ons na het ontbijt naar het kantoor. Datzelfde kantoor is ook meteen zijn huis, als je naar achter loopt om naar de wc te gaan loop je door zijn leefruimte...

We werden geïntroduceerd aan Heather een oude Australische mevrouw die ook wel grandma wordt genoemd. Zij en Chintoek zullen ons het meest gaan begeleiden. we moeten voor het project 4 toetsen maken die overeenkomen met wat wij leren op het HBO, dus dat is fijn. We zullen veel vrije ochtenden op kantoor zitten materialen maken, daarna een pauze vsn 3 uur lang en daarna ( rond een uur of 3/4 ) worden we naar een school gebracht.

Vandaag zijn we in de pauze naar de market geweest en dat is niet zoals in nederland. Het is eigenlijk een grote winkel, alleen dan door de mensen zelf met hout en zeilen aan elkaar gebouwd. je kan niet met zijn tweeën nnast elkaar lopen en ik moest zelfs soms bukken. De opdringerigheid van de mensen viel best mee, tot nu toe zijn ze nog steeds het vriendelijkste volk dat ik ken.

Na de market zijn we naar de rivier gelopen en hebben Dani-jelle en ik voor het eerst krab gegeten. We wisten alle drie (Thomas, Dani-Jelle en Jitske) hoe we het moesten breken en konden het alleen vaag van verhalen herinneren. Weinig vlees, veel werk maar zo lekker!! Dat gaan we vaker eten, alleen eerst even erachter zien te komen hoe we het moeten eten.

Na de pauze gingen we met 2 Tuctucs, een beladen met ons en Cassandra (australische fotograve,exreeem links en beetje hippie) en de ander beladen met 4 gedoneerde fietsen. We reden door de Salt fieldsmop weg naar een school, het was allemaal erg armzalig. De school zat vast aan een huis en bestond uit 4 beton platen, een paar banken en een schoolbord, het was echt heftig om te zien. De kinderen kregen de fietsen en wisten niet wat ze ermee moesten doen. Ze gingen er naast staan en met het standaard spelen, hun reactie was zo anders dan die van ons, wij zouden meteen op de fiets springen en super gelukkig zijn. deze kinderen waren vooral heel voorzichtig.

Daarna gingen we naar een andere school waar veel boerderij kinderen zitten, het gebouw is van klei/steen en ziet er stukken beter uit dan de vorige school maar is een bouwval vergeleken met onze scholen. Deze school heeft wel schoon drinkwater en een kleine tandartspraktijd. we hebben met z'n drieën een klas voor beginners, elementary en pre-intermediate bijgewoond. onze conclusie was dat de docenten hun Engels niet goed was en de uitspraak belabberd, maar de kinderen snappen en verstaan dst beter dan proper English, ah fijn.

15-07

We hebben in de ochtend op kantoor gezeten tot 12 uur, we hebben toetsen ontworpen en overlegd. Chin toek was niet aanwezig en kon ons nog nirt ons rooster geven. Hij belde wel om te zeggen dat we om 4 uur opgehaald werden om terug te gaan naar de farm school.

In onze pauze zijn we naar de rice fields vertrokken met de tuctuc en hebben we mooie foto's gemaskt en veel gezien. We hebben ook een grot bezocht waarvoor ee eerst 213 treden op moesten in de hitte. We hebben nu wel mooie uitzicht foto's over de rijstvelden. Onze gids sprak erg goed Engels en hij kreeg dus ook les van de Buddhist Library, misschien komen we hem nog wel een keertje tegen :-).

In de avond zijn we terug naarbde school gegaan en hebben we ons verspreid over 3 docenten. Toen het half 8 was en we op de terugweg in de tuctuc zaten was het stil. We hadden het alle 3 niet leuk gehad, wat ze voornamelijk doen in de lessen is drillen, stampen en herhalen, elke keer opnieuw, verschrikkelijk.

We wisten niet hoe we het woensdag aan moesten gaan pakken en hadden er een stuk minder zin in...

We zijn woensdag naar kantoor gegaan en weer was chintoek er niet, nog steeds geen rooster... We gingen maar weer aan de slag aan toetsen en hoopten dat het goed was. We hadden een beetje gepraat hoe we de lessen zouden gaan aanpakken maar het bleef een groot vraagstuk.

In we middag hebben we rustig aangedaan en ons vooral zorgen gemaakt over het lesgeven. in de middag belde Puck onze regio coördinator ons en verzekerde dat iedereen het in de eerste week zo zwaar had en even moest zoeken en voelen hoe je les moet geven aan kinderen waar je niet goed mee kan communiceren haar tip was: vooral veel spelletjes doen!

Dit hebben we ook gedaan, de eerste les met ons drieën daarna kwam Chintoek en heeft ons verdeeld over de docenten. Alle drie kwamen we vrolijk en enthousiast terug en kijken nu uit naar morgen.

Alles gaat goed en wel, het is mooi maar heftig, wat er voor zorgt dat je soms wat moeilijker in slaap valt dan normaal. We willen van het weekend met z'n allen naar rabbit Island gaan om even bij te komen.

Tot snel!

Xxx

Oja, de meeste foto's staan op Facebook is makkelijker dan hier :-)